Groeten
Door: Sophie
Blijf op de hoogte en volg Sophie
17 Maart 2019 | Nederland, Amsterdam
In voorbereiding op de reünie van AEGEE-Amsterdam op 26 maart 2019, een gedicht voor Siebert
Groeten
De beste groeten krijg je in persoon.
Bijvoorbeeld van Siebert op een gewone
avond in Amsterdam
Een stad waar ik vaak kwam
Hij zei: zo lang niet gesproken, maar vooral ook: zo lang niet gelezen!
Want spreken is zilver en zwijgen is goud
Maar schrijven, dat is blijven.
Hoe zou het met je wezen,
nu, Siebert?
Ook andere groeten bereikten mij soms
per post of individueel.
De liefste en de lelijkste
Zij vormen een geheel.
Maar wie goed doet goed ontmoet
En zo blijft ten langen leste
De schrijversgroet het beste.
Blijf schrijven, schreef de redacteur,
die mijn bijdrage niet kon plaatsen.
En de Volkskrant stuurde sowieso
Een gratis abonnement cadeau!
Mail je nog? Vroeg een neef
nou nee, eigenlijk niet.
Maar ik trof nicht in haar tuin aan
en we dronken een kop thee.
Zo konden we het werk weer aan
Dat wachtte op ons twee.
Arbeid maakt vrij, omstreden spreuk
en arbeid adelt, heelt soms breuk.
Adel arbeidt niet, zegt men
Maar dat is niet waar.
Adel arbeidt ook, lees Marjolein van Heemstra maar.
Schrijven is ook werk, en moeilijk ook.
Het betaalt slecht en levert enkel rook
en rekeningen op de plank.
Daarom schrijf ik alleen nog maar
Kort en individueel.
Papier is geduldig, het fijnste materiaal.
Zelfs met een wc-papiertje kan ik nog aan de haal.
Jammer is soms wel dat al die mooie woorden
Verdwijnen in het riool van onbereikte oorden.
Daarom groet ik U bij deze
en hoopt dat U kunt blijven lezen.
Koop dat boek dat je wil hebben.
Daar staat het precies in.
Hoe moeilijk, zwaar en raar het is
Leven met een gezin.
Of juist hoe mooi en liefdevol
Want zo kan het ook zijn.
De troost die daarin doorklinkt
Koester ik als een geheim.
Maar boeken zijn gelukkig vrij verkrijgbaar in dit land.
En wat nog niet gerijpt is, belandt soms zachtjes in de krant.
Tegelwinnaar Marcia schrijft door en maakt de scoop (well done you)
Een andere eloquente studente startte eens een blog
en als gepromoveerde bleef dat haar bron van inkomsten.
Leest dat mensen, leest dat.
Aan woorden heb je wat.
Leuk met kids, dat is de blog die ik wil aanbevelen.
Het boek dat mij recent troostte, heet “Gooi me niet weg”
geschreven door Willem Brouwer.
Het mooiste gedichtenboek staat in mijn kast,
geschreven door Evelien.
Hoe zou het met je zijn vandaag?
‘k heb je zo lang niet gezien.
Daarom plaats ik het hier, te lezen voor eenieder.
En ik hoop je weer te zien op een moment zonder geklieder.
26 maart is de borrel in Amsterdam.
Ik kom. Kom jij ook? Ik hoop het!
Nog een slot? Natuurlijk.
Mijn moeder doet de groeten,
ik ben een Spree met voeten ;)
Groeten
De beste groeten krijg je in persoon.
Bijvoorbeeld van Siebert op een gewone
avond in Amsterdam
Een stad waar ik vaak kwam
Hij zei: zo lang niet gesproken, maar vooral ook: zo lang niet gelezen!
Want spreken is zilver en zwijgen is goud
Maar schrijven, dat is blijven.
Hoe zou het met je wezen,
nu, Siebert?
Ook andere groeten bereikten mij soms
per post of individueel.
De liefste en de lelijkste
Zij vormen een geheel.
Maar wie goed doet goed ontmoet
En zo blijft ten langen leste
De schrijversgroet het beste.
Blijf schrijven, schreef de redacteur,
die mijn bijdrage niet kon plaatsen.
En de Volkskrant stuurde sowieso
Een gratis abonnement cadeau!
Mail je nog? Vroeg een neef
nou nee, eigenlijk niet.
Maar ik trof nicht in haar tuin aan
en we dronken een kop thee.
Zo konden we het werk weer aan
Dat wachtte op ons twee.
Arbeid maakt vrij, omstreden spreuk
en arbeid adelt, heelt soms breuk.
Adel arbeidt niet, zegt men
Maar dat is niet waar.
Adel arbeidt ook, lees Marjolein van Heemstra maar.
Schrijven is ook werk, en moeilijk ook.
Het betaalt slecht en levert enkel rook
en rekeningen op de plank.
Daarom schrijf ik alleen nog maar
Kort en individueel.
Papier is geduldig, het fijnste materiaal.
Zelfs met een wc-papiertje kan ik nog aan de haal.
Jammer is soms wel dat al die mooie woorden
Verdwijnen in het riool van onbereikte oorden.
Daarom groet ik U bij deze
en hoopt dat U kunt blijven lezen.
Koop dat boek dat je wil hebben.
Daar staat het precies in.
Hoe moeilijk, zwaar en raar het is
Leven met een gezin.
Of juist hoe mooi en liefdevol
Want zo kan het ook zijn.
De troost die daarin doorklinkt
Koester ik als een geheim.
Maar boeken zijn gelukkig vrij verkrijgbaar in dit land.
En wat nog niet gerijpt is, belandt soms zachtjes in de krant.
Tegelwinnaar Marcia schrijft door en maakt de scoop (well done you)
Een andere eloquente studente startte eens een blog
en als gepromoveerde bleef dat haar bron van inkomsten.
Leest dat mensen, leest dat.
Aan woorden heb je wat.
Leuk met kids, dat is de blog die ik wil aanbevelen.
Het boek dat mij recent troostte, heet “Gooi me niet weg”
geschreven door Willem Brouwer.
Het mooiste gedichtenboek staat in mijn kast,
geschreven door Evelien.
Hoe zou het met je zijn vandaag?
‘k heb je zo lang niet gezien.
Daarom plaats ik het hier, te lezen voor eenieder.
En ik hoop je weer te zien op een moment zonder geklieder.
26 maart is de borrel in Amsterdam.
Ik kom. Kom jij ook? Ik hoop het!
Nog een slot? Natuurlijk.
Mijn moeder doet de groeten,
ik ben een Spree met voeten ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
